de 38e dag tot einde reis

De acht en dertigste dag, maandag 27 oktober 2008.

Vandaag wakker geworden aan het strand met een heel mooie zonsopkomst, dan begint de dag meteen goed. Niet zo warm vandaag maar toch al meteen 15 graden, beter dan thuis. Vandaag naar Virgina voor een bezoek aan het graf van Philips de 2e. Echter iemand had een reisboek gelezen waarin stond, dat de musea ’s maandags gesloten zijn, dus we hadden nu niet zo’n haast. Langs de boulevard waar we stonden was de gemeente druk met het plaatsen van een podium en de masten met vlaggen versieren en er kwamen soldaten aan. Bij navraag bleek, dat het morgen een nationale feestdag is, dus waarschijnlijk alles gesloten en dat er voorafgaand daaraan een defilé zou zijn met muziek en militairen op de boulevard waar wij stonden en dat er nu eerst een generale repetitie zou volgen en dat startte meteen. Alle soorten van afdelingen die men heeft, militairen met ski’s en snowboots, met pikhouwelen en touwen ( de bergbeklimmers ), met wapens, enz. een leuk voorproefje.
Daarna vertrokken naar Virgina, 170 naar het westen, waar we op een privé parkeerplaats staan met elektra ( weinig ) en verder geen voorzieningen, midden in het dorpje. De weg er naar toe is een beetje saai, op de eerste 40 km na, maar verder door veel industrie en langs katoenplantages.
Aangekomen bleek dat het museum gewoon open was, foutje in het boekje, maaar nu waren we te laat, en morgen is het gewoon open ondanks de feestdag en gaan we om 9.00 uur er lopend heen, het is slechts 500 m verderop. Gezellig even wat gedronken maar om 18.00 uur werd het toch te fris en zijn de meesten van ons naar binnen gegaan, eten, eventueel nog koffie en morgen is er weer een nieuwe dag.


De negen en dertigste dag, dinsdag 28 oktober 2008.

Na een frisse nacht met weer mooi weer wakker geworden, dit mooie weer hield de hele dag aan, wat dat betreft hebben we een schitterende vakantie.
Vandaag is het de nationale feestdag in Griekenland, bijna iedereen vrij en alles gesloten behalve sommige musea en die zijn dan gratis te bezichtigen. Zo ook die waar wij naar toe zijn gegaan, het graf van Filippus de 2e . Zijn zoon, de beroemde Alexander de Grote, heeft zijn vader een zeer rijke begrafenis gegeven en ook zijn gemaal ( of vriendin ) werd met veel kostbaarheden bij hem begraven. Deze graftomben bevonden zich in een grafheuvel welke op wonderbaarlijke wijze nooit aan grafrovers in handen is gevallen en pas in 1977 is ontdekt door een Engelse archeoloog. Deze grafheuvel nu is in een zeer goede staat gebracht en zodanig ingericht, dat hij het publiek een zeer goed idee geeft hoe zo’n grafheuvel er heeft uitgezien. De gouden, zilveren en andere kostbaarheden zijn op een schitterende manier ten toon gesteld en tevens krijgt men in geschrift en via film een mooie uitleg hierover.
Het was zeker de moeite waard om hiervoor om te rijden.
Gelukkig waren wij vroeg, want na ons werd het enorm druk met voornamelijk Griekse toeristen, die met busladingen er naar toe werden gebracht, men was immers vrij.
Daarna zijn we nog even in het dorp gebleven met een tiental anderen van de groep, er was n.l. een parade met schoolkinderen ter ere van de nat. Feestdag voor het gemeentehuis alwaar een erepodium was geplaatst voor de burgemeester en de notabelen. Na afloop kwam een van hen ons uitnodigen om met hen een drankje te drinken in de tuin van het gemeentehuis, erg gezellig zo bij de andere eregasten, weer eens wat anders.
Daarna zijn we als laatste deze keer vertrokken naar de volgende bestemming Kalampaka, waar we de derde dag al waren en er een goede camping is met alle voorzieningen en we en gezamenlijk afscheid diner hebben.
Helaas was er op weg daar naar toe een stel met een camper die defect langs de weg kwam te staan met een kapotte versnellingsbak, dus dat gaf wel problemen voor o.a. het diner, aangezien Klaas en Jelma om 19.00 uur nog niet aanwezig waren. Ze hadden inmiddels gebeld, dat ze een half uurtje later er zouden zijn, dus dat feestje kon gewoon doorgaan. Het was heel gezellig en lekker gegeten. Jelma deelde voor de mannen een klein aandenken uit en Klaas deed dat voor de dames.


De veertigste dag, woensdag 29 oktober 2008.

Vandaag terug naar Igomenitsa, de stad waar we in Griekenland begonnen zijn. 235 km en waanneer je geen snelweg neemt, die voor 40% klaar is ga je nog ever een knap hoge pas. Niet vroeg vertrokken, alles even nagekeken, het was bewolkt en in de bergen zaten we in de wolken. Bijna op het hoogste punt kwamen we dar boven uit ene was het meteen zon en heerlijk met een prachtig uitzicht. Uiteindelijk op een hoogte van 1750 meter waar in de winter wat geskied word en ook pistes gemaakt worden voor langlaufen, hetgeen hier in de kinderschoenen staat aangezien er weinig voorzieningen zijn. Naarmate we naar de kust reden werd de temperatuur hoger en in Igomenitsa was het 25 graden,heerlijk dus en weer in de korte broek. Er is daar een camping maar die was al dicht, dus met z’n allen aan de buitenkant van de stad aan het strand gestaan, geen voorzieningen, behalve douches op strand en een heerlijke zee waar we nog in hebben gezwommen. We hadden onderweg in de bergen in een klein dorpje al een warme maaltijd gegeten dus vanavond niet meer weg en lekker op het strand gebleven. Het was laat nog steeds warm.


De een en veertigste dag, donderdag 30 oktober 2008.

Onze kleindochter Sophie is vandaag 12 geworden, even een Sms’je verstuurd en een leuke reactie daarop ontvangen.
Verder staat vandaag alleen ons vertrek naar Italië gepland, dat zou aanvankelijk gisteren zijn maar dat is veranderd vanwege dat er geen schip met camper dek naar Venetië meer ging en dan konden we in een hut slapen, maar dat gaf problemen voor de mensen die een hond bij zich hadden, die moest dan in een kennel op het bovendek. Dat vonden sommigen niet leuk, dus met z’n allen naar Ancona, dat is ong. 200 Km zuidelijker in Italië. Het was nog steeds heel lekker weer daarom heerlijk aan het strand gebleven. We konden pas om 19.00 uur op de haven terecht en afgesproken, dat we met een heleboel mensen om in de namiddag in de stad te parkeren ( de haven is ong. 2Km veder ) en in een bepaald restaurant te eten. Uiteindelijk deden 30 mensen daar aan mee, dus nog gezellig gehad. Voor die tijd de caravan langs de boulevard geparkeerd, al om vier uur, dan is er nog volop plaats, want de winkels zijn hier ’s middags allemaal dicht tot zeker vijf uur en in vele gevallen nog wel later. Maar ja van winkelen kwam toch niet al te veel, want het was heel stevig gaan waaien en het werd gevold door enorme regenbuien, dat is zo onderhand in Griekenland wel nodig, want in Kalampaka waar we de laatste keer waren had het dit jaar slecht 40 uur geregend en de regenbekkens zijn bijna allemaal leeg hier, de rivieren zijn hele kleine beekjes geworden of staan droog.
Tijden het eten was het weer droog geworden, geen wind meer en een hele lekkere avond volgde.
Naar het havencomplex gegaan en daar werden we gewaarschuwd om alles goed af te sluiten, ramen en luiken op slot, ook de dakluiken en deuren gesloten houden. Dit bleek geen overbodige luxe, wan tin een van de campers van de groep, die de deur niet op slot had zag iemand de deur open gaan en bleek zich een verstekeling op te houden. Dat zijn hier Albanezen, die naar het westen willen komen. Het was een zeer jonge knul, veel tam tam, de havenpolitie erbij, maar hij was ontsnapt en niet meer te vinden.
Om even na elf kwam het schip aan, deze kwam van Patras, en er gingen hier maar en vijftiental vrachtwagen, wat auto’s en een 25 campers en caravans op. Dus redelijk op tijd afvaren. De vrachtwagens waren vastgezet, daar er een windkracht zes op zee stond. Dat was goed te merken want wij stonden te schudden en af en toe te bonken, maar uiteindelijk slaap je er toch wel doorheen.


De twee en veertigste dag, vrijdag 31 oktober 2008.

De klok ging hier weer een uurtje terug, dus dat was wat langer slapen. Het was nog steeds 20 graden, wel een frisse wind maar lekker om op zee te zijn. De laatste dag met z’n allen, hier en daar even afscheid nemen in de wandelgangen en dan vanuit Ancona via Frankrijk op het gemak naar huis. Oostenrijk Duitsland is nu niet direct een optie aangezien er in de Alpen veel sneeuw is gevallen en we in Duitsland met winterbanden dienen te rijden en Frankrijk vanuit hier niet veel om is. Dit doen er meer en waarschijnlijk rijden we het eerste stuk met een ander koppel op, maar die gaan door Zwitserland, i.v.m. familiebezoek. We zien wel, we komen er weer aan de reis zit erop.