de 24e dag

De vier en twintigste dag, maandag 13 oktober 2008.

Nou, dat het de dertiende was hebben we geweten. maar dat lees je nog
Toen we wakker werden is Tiny direct gaan douchen en buiten telde ze wel 30 luchtballonnen. Wij staan met de caravan n.l. aan de rand van de berg boven het dal waar de ballonnen opstijgen, dat ballonvaren moet hier ’s morgens vroeg een belevenis zijn. Alleen daar al voor komt men van heinde en verre om foto’s vanuit de ballon te maken. Een goed zaakje dus, voor de diverse bedrijfjes, maar het zal wel aflopen , want over twee weken is hier de laatste groep campers uit Duitsland en dan gaat de camping dicht. In de winter is hier echt niets te beleven, veel te koud.
Om half tien vertrokken met dezelfde bus als gisterenavond voor een hel dag excursie naar diverse plaatsen.
Allereerst naar Goreme, waar aan de andere kant van de stad een hoog gelegen plaats is,waar we een gedegen uitleg kregen over het ontstaan van het gebied en een beetje geschiedenis erbij, hetgeen heel interessant werd uitgelegd en net goed genoeg om eenieders aandacht te blijven houden. Het belangrijkste is hoe het ontstaan is ongeveer 15 miljoen jaar geleden en daarna door de natuur gevormd. Er hebben al mensen gewoond ongeveer in 1300 jaar voor Christus en de ondergrondse gangen en holen zijn aangelegd vanaf 300 na Christus toen hier de christenen kwamen en moesten schuilen omdat ze door de Perzen onderdrukt werden vanwege hun geloof.
Hier zie je eigenlijk al heel van hetgeen er gevormd en bewoond is en was, behalve ondergronds.
Toen we verder gingen om een ondergronds gangen en woningen stelsel te bezichtigen, kreeg de bus ernstige motorische mankementen en er werd een andere bus opgetrommeld. Dat kon wel een half uurtje duren en daar stonden we dan in een heel klein dorp. Wij het dorpje in ( ik dacht dat het Cardak was ) en Tiny vroeg aan een knul of er internet was en die zij : ja natuurlijk is dat er en er ging een deur open en daar was een internet KROT, maar er stonden wel 20 pc’s wel oud maar ik mocht er met de laptop werken vandaar dat jullie op een rare tijd en vanuit een rare plaats mijn belevenissen kregen. Tevens even op MSN met Danielle, leuk.
Er kwam een nieuwe bus en wij naar de onderaardse grotten. Dat is in Kaymakay ten zuiden van Nevsehir Deze zijn hier bij toeval pas in 1962 door amateur archeologen ontdekt. We kregen eerst buiten een goede uitleg over de manier van werken, het leven in zo’n grote gemeenschap, ongeveer 14.000 mensen en dat grotendeels onder de grond, behalve wanneer er geen gevaar was van vijanden, en het zijn 7 etages onder elkaar met een diepte van de onderste laag die tot 55m onder de grond gaat. Vernuftig om te zien hoe alles is aangelegd, stel je alleen eens voor hoe je een grote gemeenschapsruimte uithakt, weliswaar in een soort mergel, maar dat moet er ook uitgebracht worden en dat deed men vermoedelijk ’s nacht en dat moest uitgevlakt worden, want heuvels vielen bij de vijand op. We waren naar beneden gegaan en hadden zaklantaarns bij ons want alles is ongelijk en zeer smal soms en bukken moet je overal want de mensen waren niet zo groot. Deze excursie werd wat ingekort vanwege de kapotte bus en we wilden op een beetje redelijke tijd lunchen.
Niet dus want goed en wel weer op weg met de bus, kreeg deze storing, ging langzamer en langzamer , waardeloos dus hij kwam bijna de berg niet meer op en we waren pas om 14.30 op de volgende bestemming waar we ook de lunch hadden ( dat was dus pech twee)
Tijdens de lunch heeft de chauffeur het brandstoffilter vervangen, dat zat helemaal dicht, achterstallig onderhoud heet dat. Daarna naar een kerkje in de bergen gebracht en vandaar via allerlei weggetjes wandelend via nog vier kleine kerkjes uit de oudheid weer naar de bus, een ontzettend leuke trip, dodelijk vermoeiend, want de mensen die slecht ter been waren werd geadviseerd met de bus terug te gaan. Een trip waar je alleen niet zo snel naar toe gaat dit moet je weten en hier komen dus ook niet veel toeristen.
Daarna weer terug naar de camping waar we om 19.00 uur aankwamen. Even wat soep met brood en om negen uur al naar bed onze ogen vielen dicht. Niet vergeten, dat je hier op 1300 m hoogte zit.