de 22e en de 23e dag

De twee en twintigste dag, zaterdag 11 oktober 2008.

Om 7 uur wakker, wassen, ontbijten, opruimen en om 8.30 uur op weg. Een lange rit voor de boeg en het eerste deel over goede brede wegen, door dorpen waar de timmerman hele boomstammen voor de zaak heeft liggen, hij moet er zelf maar planken van maken. Alles gebeurd hier op straat maar ze maken ook alles, als het moet direct. Bedrijvigheid ten top.
Na 100 km naar het noorden en begon het stijgen weer, van lieverlee kwamen we op 1750 m hoogte en werd het landschap kaler en ruiger. We daalden af naar 1350 m en tot aan Nevsehir, waar de streek van het beroemde Capadocië begint rijdt men op een hoogvlakte waar men op grote velden, tarwe, aardappelen kolen en andere groeten teelt en niet te vergeten in deze tijd ook veel appels, sinaasappels en ander fruit. Bijna alles wordt ook onderweg aan stalletjes te koop aangeboden door de bevolking.
Het bleef een zonnige dag maar de temperatuur was inmiddels gedaald tot 16 graden, een groot verschil met de laatste dagen dus de lange broek en trui werden opgezocht. Inmiddels was er ook een flinke noordenwind opgestoken, schijnt hier normaal te zijn in de middag.
Onderweg gestopt voor een kleine markt, wat fruit gekocht en even gegeten.
Doorgereden richting camping had men twee mogelijkheden, de mooiste weg, maar die bleek een klim van 20% te hebben en de makkelijkste weg, waar gewerkt werd en veel groot split lag ( slecht voor ruiten en lak) maar daar had je alleen een kleine afdaling in. De laatste had ik genomen ( toevallig) en schadevrij op de camping aangekomen.
Om vijf uur een gezamenlijke ontmoeting met onze gids die uitleg gaf wat voor de komende drie dagen sop het programma stond, het was de eigenaar van de camping welke goed Duits spreekt. Hij gaf uitleg wat ons zoal te wachten staat de eerste dagen en na een kleine rondvraag werd er al meteen besloten om voor de avond een bus te laten komen om met 17 mensen in de stad te gaan eten.
Het was heel gezellig en de busreis naar het restaurant 17 km verder heen en terug met een extra site-seeing als toegift kostte p.p. slechts 5 Tlira dat is ongeveer € 2.75 geen geld.
Terug op de camping even de kachel aangedaan, zo oud was het, en we waren het niet meer gewend.


De drie en twintigste dag, zondag 12 oktober 2008.

Vandaag staan er twee wandelingen en een kleine excursie op het programma olv. van onze gids.
Inmiddels zijn ook Marian en Willem in Turkije aangekomen en kunnen die ons bijna met een verrekijker volgen, ik hoop dat het daar in Mamuhtlar iets warmer blijft dan hier bij ons, want wij gaan de koele kant op van het land.
We mochten uitslapen, want de tocht vertrok pas om 10.00 uur vanaf de camping. We werden toch vroeg wakker en zagen vanuit ons bed 18 luchtballonnen langskomen die een ballonvaart hier elke ochtend maken wanneer het weer het toelaat.
De wandeling startte zoals gezegd bij de camping en we liepen direct door een droge rivierbedding die door de natuur miljoenen jaren geleden de grillige vorm specifiek voor Capadocië had gekregen. Inmiddels was het een stuk warmer geworden dan gisteren en konden we de tocht in overhemd en korte broek volbrengen.
15 miljoen jaar geleden hebben er hier vulkanische uitbarstingen plaatsgevonden waarna er een hevige regenperiode volgde, en het water heeft toen in samenspel met de wind de grillige vormen van de bodem en de rotsen gemaakt.
De eerste wandeling bracht ons in aanraking met de direkte omgeving en liet ons zien hoe men vroeger leefde in dit gebied en wat de betekenis was van de diverse openingen in de rotswanden. Men had openingen met buiten- en binnenwaartse trappen gemaakt en vervolgens ruimten gecreëerd om duiven te houden. Dit n.l. voor de uitwerpselen welke men nodig had voor mest voor de planten en bomen om van te leven. O.a. veel fruitteelt, ( hetgeen hier nog steeds is). Dit was ontstaan nadat hier de verdreven Christenen zich verscholen hadden en grotten in de rotsen en onder de grond hadden gemaakt om te wonen .men woonde hier toen op ongeveer 400 locaties verspreid over een betrekkelijk klein gebied.
Na anderhalf uur stond de bus op ons te wachten en bracht ons enige kilometers verder voor een tweede maar kleine wandeling waar we zelf rond mochten gaan en waarna we weer verder gingen naar een aardewerk fabriek. Deze was ook zeker de moeite van een bezoek waard, want er werd een bijzondere soort aardewerk gemaakt, heel mooi maar door het vele handwerk wat er aan zat ook zeer kostbaar.
We waren om twee uur terug op de camping en er werd door diversen heerlijk gerust op de stretchers bij het zwembad.
Om 19.45 uur verzamelen voor een folkloristische avond met diner op slechts 10 km van de camping waarheen we met een luxe bus gebracht en weer teruggebracht werden.
Het was een schitterend optreden van diverse groepen en een buikdanseres, waar tussendoor het eten werd opgediend.
Alles bij elkaar duurde het tot half twaalf en meteen door naar bed, nadat ik toch neg even de tijd nam om dit stukje te schrijven.
Het internet is op de camping defect en word misschien morgen hersteld , we wachten maar af anders een andere oplossing zoeken om jullie te laten mee genieten.
Bedankt in ieder geval voor de vele leuke reacties.