de 28e dag

De acht en twintigste dag, vrijdag 17 oktober 2008.

Vandaag is Ben jarig, alweer 73 jaar, gefeliciteerd, je hebt waarschijnlijk ook onze email gelezen.
Wifi werkt hier, af en toe een beetje traag, Leontine weet er alles van want MSN ging niet helemaal zo het moest.
Een rustdag in Ankara, d.w.z. dat we met een us met gids een stadsrondrit zijn gaan maken.
We werden om 9.00 uur opgehaald en naar de oude stad gereden, ( 15 km van hier ) het was mooi weer, niet al te warm goed voor een excursie. Bij de oude stad afgezet en de rest lopen met zeer steile klimmen erin. Het geheel is ommuurd en met een citadel en heeft daardoor een typisch Oosters uiterlijk. Uiteindelijk kwamen we via allemaal zeer smalle wegen en oude huizen ( zeg maar krotten ) boven, waar we een prachtig uitzicht over de stad zouden hebben ware het niet dat er erge smog was waar Ankara om bekend staat, en waar men tegenwoordig al veel aan doet, maar aangezien de luchtvochtigheid vannacht erg hoog was en geen wind bleef het lang boven de stad vervuild. maar gelukkig trok het later op. Na veel uitleg mooie vergezichten en wat leuke foto’s verder gewandeld door een soort bazaar weer naar de bus. Het tweede wat op het programma stond was het “Museum voor Anatolische Beschaving”. Voor ons eigenlijk minder interessant maar de uitleg was fantastisch en het getoonde konden we wel plaatsen aangezien we al op veel oudheidkundige plaatsen geweest waren. Het derde was en is voor de Turken wel het belangrijkste data er in Ankara is het zeer pompeuze mausoleum van Ataturk, uit heel Turkije trekt men hier naartoe. Wel mooi maar ontstellend groot, eigenlijk veel te gek voor zo’n arm land maar dat mag hier niet gezegd worden.
Vervolgens 9het was inmiddels twee uur ) hadden we de keus uit terug naar de caravan of afgezet te worden in de stad en op eigen gelegenheid terug. We kozen voor het laatste met nog een stuk of veertien anderen. Allereerst met z’n achten gaan eten, Donner kebab en drank voor € 4.00 per twee, je kan het er zelf niet voor klaarmaken, en heerlijk. Daarna ging ieder zijn eigen weg want het is te hectisch daar om met veel bij elkaar te blijven. We hebben heerlijk gelopen, klimmen en slenteren, leuke winkels en bedrijfjes gezien, met mensen staan praten zo goed en zo kwaad als het ging en weer een Nederlander die nu hier een winkel heeft en om vijf uur geprobeerd om het juiste busstation te vinden. Dat bleek moeilijker dan gedacht en we stonden uiteindelijk op het verkeerde plein, ook een busstation, en daar was een aardige chauffeur die voor ons uitliep naar de hoek van de straat en de goede bus voor ons aanhield en tegen de chauffeur zei waar we eruit moesten. Dat was een rit van 25 minuten, want het was ruim 15 km verder en dat voor € 1,00 p.p., daar moet je hier eens om komen. En dan voor de deur afgezet, alleen aan de andere kant van de snelweg met ieder drie rijstroken, maar ook dat overleefd.
Om zeven uur verzamelen in de lobby van het hotel voor een gezamenlijk lopend buffet aldaar.
Het was gezellig en heerlijk, maar erg druk, want het hele hotel zit vol
Op tijd naar bed, en lange trip door de bergen tegemoet