terug door Syre

Donderdag 4 november, dag 41, excursie in Damascus met de bus en lopen.

Een stralende dag en al boven de 20 gr. goed voor een excursie.
Vannacht is het erg fris geweest, ongeveer 7 graden, we zitten dan ook op 750 meter en de omgeving is kaal en hoge bergen.
Om 9.00 uur stond de bus voor het hek met een gids die er wezen mocht, groot van omvang, heel rustig, nam overal de tijd voor, goed verstaanbaar en had alles goed geregeld. We werden bij de Oost poort van de oude stad afgezet en na een algemene inleiding over het ontstaan van de stad en wat we de eerste uren te zien kregen gingen we in een rustig tempo, via allerlei smalle wegen naar de Grote Moskee. Onderweg gestopt bij een bakker ( uitleg ter plaatste ) een zaak waar kistjes en meubels met ingelegd hout werd gemaakt ( uitleg en demonstratie ), en zo bij meer ambachten. En onderweg wijzend op allerlei bijzonderheden. Uiteindelijk via een kruidenbazaar bij de Moskee gekomen. Daar moesten de dames een heel gewaad over hun kleren aan, er mocht niets geen bloot meer te zien zijn, en wij heren mochten niet met korte broek naar binnen en kregen een soort rok over onze broek, je loopt dan wel een beetje voor paal, maar vooruit . Het was de moeite waard, en eigenlijk mochten we niet meer naar binnen, we waren aan de late kant en het gebed begon al, dus dat konden we gedeeltelijk ook meemaken, mannen aan de ene zijde en vrouwen apart in een klein gedeelte. En daar tussen door lagen mensen op de grond te slapen, want de moskee is een ruimte om te bidden, rusten, slapen en te praten met elkaar. Het was erg druk in de moskee, er komen ook veel Syrische mensen van buitenaf naar deze moskee. De moskee is gebouwd al in de 8ste eeuw op de plek waar eerst een christelijke kerk heeft gestaan en waarvan de resten nog te zien zijn. Alle belastingen van zeven jaar zijn toen opgegaan aan de bouw, het is echt een schitterend bouwwerk met heel veel mozaïek voornamelijk in de kleuren groen, geel en goud en dat over hele gevelvlakken gemaakt. Het geheel wordt schitterend onderhouden en men is daar continue mee aan de gang, gevels e.d. worden met hoogwerker en hoge druk reiniger grondig bijgehouden, en overal loopt toezicht.
Wat opvalt, dat er zo veel verschillen in de kleding van de vrouwen is, een deel loopt net als wij westerlingen, een deel met hoofddoek, en ander deel geheel in het zwart met zwarte sluier en een klein deel ook met een boerka, en soms waarbij je helemaal niets ziet. De bevolking bestaat voor het merendeel uit Moslims en daarnaast veel christelijke en orthodoxe mensen, ze leven hier gebroederlijk naast elkaar, en dat valt dan misschien in de kleding te bespeuren.

Daarna een wandeling door de souq, koffie gedronken bij een zgn. koffiehuis waar de bevolking komt ( ook vrouwen ) om de waterpijp te roken en gezellig zitten te kletsen met elkaar. Er werd een overheerlijke lunch genuttigd, naar het nationaal museum geweest en een bezoek aan de oude hammam van Nuredin, die nog steeds in gebruik is ( uit de 12e eeuw ) en uit de Turkse tijd stamt, de kleed en badruimtes zijn gegroepeerd om de weelderige tuin waar gerookt, gemusiceerd en gediscussieerd wordt. Maar alleen nog in gebruik voor speciale gelegenheden en het is niet voor ieder toegankelijk meer.
Daarna door het zeer drukke en hectische verkeer terug naar de camping, waar ieder moe onderuit ging met een drankje en hapje en toen de zon onder was ( vijf uur ) koelde het enorm af en was het echt fris. Naar binnen en op tijd naar bed vandaag.

Vrijdag 5 november, dag 42, excursie in de omgeving van Damascus.

Vandaag met weer mooi weer allereerst naar Seydnaya, gelegen 20 Km ten noorden van Damascus in de bergen, naar het moderne klooster aldaar, dat gebouwd is op een kleine kapel, wat een van de meest bezochte plaatsen door Christelijke pelgrims in het Midden Oosten is, en trekt ook Moslim pelgrims. Er hangt een geschilderd portret van Maria dat van de hand van de apostel Lucas zou zijn.,
De oude kapel is heel donker en vol met iconen en schilderingen, de nieuwe kapel daar en tegen is heel mooi en vol met oude schilderijen en iconen en het plafond hangt vol met allerlei kristallen luchters. Een juweeltje om te zien en ieder die binnen kwam was sprakeloos, zo mooi.
Het klooster zelf is volop bewoont en we mocht stiekem even hier en daar een kijkje nemen.
De bergen in de omgeving lijken net op gatenkaas vanwege de vele graven en holwoningen die er in gemaakt zijn.
Vervolgens een 40 km noordelijker naar Ma’alula, een pittoresk dorp waar de huizen tegen de bergen lijken aangeplakt. Het is met Seydnaya en nog een kleine plaats aldaar de enige drie dorpen waar men nog Armeens spreekt, de taal van Jezus, dit wordt als een soort overlevering van ouder op kind doorgegeven, men krijgt er geen les in op school en kent het alleen spreken. Er ligt een Grieks orthodox nonnenklooster, de kleine kapel en de grot erboven herbergt het graf van de heilige Tekla, en men gelooft dat het bronwater geneeskrachtig is.
Vlak erbij bevindt zich in de bergen een kloof met antieke grotten en graftombes en waterleiding waar men kan wandelen, de kloof zou zijn onstaand toen Tekla vluchtte voor gerechtsdienaren van haar vader, die er niet mee instemde met haar bekering tot het christendom en zij de hulp van God inriep en deze de berg deed splijten.
Na de lunch aldaar nog een mooie rit door de bergen terug naar Damascus en de camping.
We hebben nog geen telefoon die het doet laat staan het internet, de verbinding is hier erbarmelijk, zal proberen om morgen weer wat te versturen via een internet café.

Zaterdag 6 november, dag 43, vrije dag in Damascus.

Vandaag een vrije dag in Damascus, met mooi weer. Besloten was om gezamenlijk de heenres te doen met twee kleine busjes naar de souq. Aldaar gauw gesplitst in groepjes van vier, die nog al eens varieerden van, want we kwamen elkaar geregeld tegen en dan liep je weer met anderen. We hebben veel handwerk zaakjes gezien, die in Nederland al uitgestorven te zijn, te duur. B. v. houtzagerijen, aluminium pannen zien maken ( forceren op de mal met de hand ), mozaïek doosjes maken, / koper slagers / glas / gouden sieraden repareren / kleden herstellen / kostuums / zonneschermen in alle maten / bruidskleding / jurken met kralen en paljetten, te veel om op te noemen, en man was overal bereidwillig om uitleg te geven vergezeld van een glas thee, bij voorkeur mint thee. Heerlijk lopen slenteren, wat aankopen gedaan o.a. een horloge met Arabische letters erop, dan wisten we de cijfers om te weten wat iets kost, want dat staat bijna alleen in het Arabisch en met een taxi terug, voor 200 Syrische dollar, Dat is ong. € 3.20 en dan 10 km buiten het centrum, iets voordeliger dan bij ons. ’s Avonds naar een gala diner met dans van de beroemde “Derwisj dansers”. Die van oorsprong kloosterling met die lange witte rokken, een pracht voorstelling , die we ook al eens in Capadocië gezien hadden.

Zondag 7 november, dag 44, van Damascus naar Kaframme, ( bij Aleppo).

Vandaag de verjaardag van een lid van de groep, dus om 8.00 uur even zingen en gelukwensen. Half negen gaan rijden, 15 gr. koel maar Damascus ligt op 750 meter hoogte. De stad uit dachten we dat het mistig was, maar dat was schijn, de vuilnis belt stond in de fik ( doet men expres en zeer regelmatig, we kwamen het meer tegen), de lucht was grauw en het stonk maar dat schijnt normaal hier. Zoals gewoon een chaos op de weg bij de grote stad, maar het went, even de rijstijl aanpassen, vel toeteren en niet omkijken. Een eentonige en drukke snelweg met fietsers en voetgangers en tegenliggers op de vluchtstrook, dat is gewoon, en als je te ver rijdt dan keer je gewoon helemaal niet vreemd hier. Ik reed verkeerd, vroeg het de politie en die zij keer hier maar en dan terug enz. gewoon lachen. Ze helpen je zelfs te keren. Na een poosje gestopt bij een marmer bedrijf langs de weg, daar hadden ze kleine zuiltjes voor ons beeld, met de baas heel gezellig zitten kletsen en uiteraard thee drinken, het bedrijf gezien zuiltje gekregen als geschenk en weer veder, dat is Syrië. Zo werd het een lange dag, 375 km rijden, lunchen en marmer bezoek, dus laat op de camping, het is hier al om vijf uur donker. Morgen excursie naar Aleppo., vroeg naar bed.

Maandag 8 november, dag 45, excursie

Om negen uur met de bus een klein uur rijden naar het centrum van Aleppo, de op een na grootste stad van Syrië, Damascus heeft 5 miljoen inw. En Aleppo ruim 4 miljoen.
Een fijne gids, sprak Nederlands, heeft 5 jaar in Nederland gestudeerd en gewerkt, o.a. in Delft. Eerst de belangrijkste bezienswaardigheid, de Citadel bezocht, een schitterend complex, in goede staat, hoog gelegen met een fantastisch uitzicht over de stad en omgeving. En hel interessant met goede uitleg. Na de lunch naar het Nationaal museum en een bezoek aan de Souq, men zegt de mooiste van Syrië, maar geef ons maar die van Damascus, het was hier smal, erg druk, zelfs met auto’s erbinnen, erg opdringerige kooplui, het leek Marokko wel. En erg rommelig waard oor er geen goed overzicht is. Laat op de camping, op tijd naar bed, morgen een drukke dag, we gaan weer naar Turkije.