de Proloog - Naar Huis

Zondag 21 november, dag 59 vervolg

Zo jullie gemerkt hebben is het verzenden gelukt, maar het duurde wel lang. ( wat ontzettend traag iedereen zat te klagen ).
Nadat we de caravan na wat geduld ( een fooi van mij deed wonderen ) aangesloten kregen op de spanning, kon het gas uit en ons installeren in de ons toegewezen hut. Een mooie ruime hut met twee bedden en een complete badkamer, heerlijk.
Eerst naar boven gegaan om het bovenstaande te versturen en ons gesetteld in de lounge met een grote kop koffie, iets lekkers erbij, daarna gezellig met ieder zitten praten op het dek in de zon. De zon ging schuil en de kaarten op tafel en met enige aan het bridgen geslagen, je moet toch wat want de reis ging 26 uur duren.
’s Avonds om 19.30 uur met z’n allen heerlijk gedineerd, gezellig toch dat iedereen er aan mee doet. Een lekker wijntje erbij zodat we er heerlijk op tijd mee konden gaan slapen. De wind was gaan aanwakkeren en dat voelde je goed, wat stampen en schommelen, voor sommigen een probleem om te slapen ,maar wij hadden er geen last van. Het was nog donker toen we wakker werden, je merkt het goed, hoe noordelijker hoe langer de nacht wordt. Heerlijk douchen, wat gegeten en we konden weer in de vertrouwde caravan terecht om de spullen op te ruimen en ons klaar te maken om van boord te gaan. Eerst nog aan boord om Venetië van dichtbij te zien, we voeren op ong. 200 meter afstand van het St. Marco plein, wat nu bij hoog water weer onder stond. Van ieder afscheid genomen en van boord. Nu zit de eigenlijke reis er echt op !!!!!!!!!!!

Maandag 22 november dag een van de terugreis.

Met Cor en Janny besloten om naar een camping in de buurt ( Fusina ) te gaan vanwaar we met een water taxi/bus met vertrek vanaf de steiger voor de camping, naar Venetië zijn terug gevaren en heerlijk hebben geslenterd in de stad. Wat gekocht natuurlijk, heerlijk pisa gegeten en het was al donker toen we terug gingen.
Op de camping had het de laatste tijd flink geregend en het verzoek was om een plaatsje te zoeken ergens op een van de paden, we stonden aan het water met een mooi uitzicht op Venetië. Nog wat na zitten praten in de camper van Cor, de route voor morgen uitgestippeld en vroeg naar bed.

Dinsdag 23 november dag twee.

Wat mistig geworden en nog vroeg vertrekken we weer. Cor en Janny rijden vandaag mee, we hebben een punt afgesproken waar we de lunch zouden gebruiken, dus lekker apart rijden, dan hoef je niet op elkaar te letten. We rijden langs het Gardameer ( Lasize, nostalgie ). Het heeft in de Dolomieten al aardig gesneeuwd, de bergen zien al wit maar wel mooi zo. De tolweg is aardig schoon en een heerlijke zon vergezeld ons. We gaan over de Brennerpas en vlak voor Innsbruck haalt Cor ons in waar we even later hadden afgesproken, het kon niet mooier. Samen heerlijk gegeten en weer ieder apart verder via de Fernpas ( 1200 meter), op naar Duitsland waar Cor een goede camperplek weet in Nesselwang. Het werd grauw in de bergen en het ging inmiddels sneeuwen en het laatste stuk bleef het al flink liggen. Op de camperplek lag al een 10 cm sneeuw, we stonden er bijna alleen en dus ruimte over om te keren en een goede plek te zoeken, gelukkig was alles asfalt, lekker gemakkelijk voor ons. Een mooie plaats daar waar we gezien de sneeuw weinig plezier aan hadden, helaas vandaag.
Wat nagepraat na het eten en besloten om ieder alleen verder te rijden, want zij wilden met twee dagen thuis zijn.

Woensdag 24 november dag drie.

Het bleef sneeuwen gedurende de nacht en vlak bij ons was de opslag van de gemeente, dus om half twee al wakkeer van de sneeuwschuivers en strooiers die uitreden, tegen de ochtend kwam er op de camperplaats eerst een shovel, die een groot deel wegschoof op een grote hoop en later een sneeuwschuiver om een goed pad vrij te maken zodat we weg konden, we waren bijna ingesneeuwd en daar hadden we geen rekening mee gehouden, dus gelukkig.
Tiny had al wat foto’s gemaakt toen het nog allemaal wit was met wat diepe sporen erin. En veel sneeuw op de bomen.
Ik wilde de steunen opdraaien maar dat gaf nog problemen, ’s nachts ( en nog steeds ) had het aardig gevroren en dus zat alles vast en moest er gereedschap aan te pas komen, ook de oplooprem was bevroren, hoera geef mij maar Jordanië met z’n 30 n meer graden.
We reden weg met het idee om de Moezel te bereiken. Eerst een stukje autobaan, dit vanwege de besneeuwde wegen , maar toen alles goed berijdbaar bleek zijn we binnendoor gereden. Het was een mooie route al hield het wel op en in het Harzgebergte kregen we weer sneeuw, en om vier uur was het helemaal donker en grauw en bleef de sneeuw liggen. We hebben besloten om zo’n dertig kilometer voor Koblenz op een grote parkeerplaats te overnachten,
Achteraf een wijs idee, want aan de Moezel hadden we het helemaal slecht gehad ( Cor was daar aan de Moezel wel aangekomen, zei het laat, in het donker en had verwacht ons te vinden, niet dus ). Na het eten nog wat gekaart en vroeg naar bed.

Donderdag 25 november dag vier.
Lekker geslapen en weinig last van het verkeer gehad. Gewacht tot het weer licht was geworden het vroor nog, de auto was helemaal wit geworden en besloten naar de stad Koblenz te rijden en daar op een camping te gaan staan. De gemeente camping aan de Deutsche Ecke was helaas gesloten, men was het geheel aan het renoveren en ophogen, dit in verband met het regelmatige probleem van het hoge rivierwater, dus naar een andere uitgeweken. Er was er ook een net 4 Km buiten de stad aan de moezel. Daar aangekomen bleek het kantoor pas ’s middags open te gaan, dus maar de caravan op de parkeerpaats en naar de stad gereden. ( er is ook een camperplaats in de stad maar helaas daar geen stroom en de boordaccu was leeg ).
In de stad was een tamelijk grote Kerstmarkt, heel gezellig, wel koud, m het vriespunt maar droog. We hebben leuk gewinkeld, het was vrij rustig, Glühwein gedronken, een specialiteit van de streek gegeten en laat in de middag weer naar de caravan. Deze eerst op de plaats gezet, de kachel aan een douche genomen en een boek gelezen, een rustige avond, onze laatste op deze reis, met tv..

Vrijdag 26 november de zesde dag. DE LAATSTE!

Het had weer gesneeuwd maar gelukkig bleef het niet erg liggen, wel enorme bagger overal. Het besluit was gauw genomen, laten we maar lekker doorrijden en naar huis gaan, het is mooi geweest. het was uiteindelijk een kleine 400 Km .
Het bleef maar sneeuwen, gelukkig was er goed gestrooid en was het niet glad. Dit hield aan tot de grens bij Venlo en daar werd het mistig, wat vervelend maar het was niet druk op de weg.
Later kwam de zon er weer doorheen en sloten we de vakantie reis om twee uur met mooi weer af.

13.250 Km gereden 1/3 van de omtrek van de aarde in drie maanden en hééééél veel gezien en beleefd.
Dank aan allen die ons hebben gevolgd en wat geschreven hebben, het was leuk.