de reis de eerste etappe deel1

De reis. Deel 1

Vrijdag 24 september , dag nul.

Vandaag is het dan zo ver, vanuit de Haller camping in Budapest naar het startpunt op de Flamingo camping in Erd, dat is even buiten Budapest.
Allereerst lang een grote zaak in caravan onderdelen gereden met Rob en Nelleke om een nieuwe schaarsteun voor de caravan en Rob moest ook iets bijzonders maar voor beide nul op request. Daarna nog langs een super en om 12.30 op de camping, we waren de laatste maar dat wisten we al. Even kennisgemaakt en de caravan neergezet, d.w.z. pootjes uit en dat is het want morgen vroeg weer verder.
In de middag lekker in de luie stoel in de zon, 23 graden, en af en toe wat praten met deze en gene. Sommigen zaten de kaarten in te kleuren hoe te reizen en anderen waren aan het lezen.
Om vijf uur op het terras voor de kantine verzamelen, een welkoms borrel van de eigenaar en een proost op de goede reis. Nog wat mededelingen en wat wijzigingen en aanvullingen en het definitieve smoelenboek met de div. telefoon nummers voor onderling contact voor in geval van nood.
Vervolgens een heerlijke Hongaarse goulash soep die op een vuur aan een driepoot werd bereid met brood en wijn en kaas erbij, een gezellige en lekkere maaltijd, Zo heel gezellig met de mede reizigers kennis gemaakt en een leuke start.
We vertrekken uiteindelijk met zeven campers en drie caravans, er zijn om diverse redenen wat uitvallers. Maar je moet maar denken, klein maar fijn. En zo het er uitziet een gezellige groep, we redden het wel.
Vroeg naar bed want er staat een pittige reis te wachten, morgen zitten we ong. 350 km zuidelijker in Roemenië .En een uur later ( tijdsverschil ) dus de klok vooruit.

Zaterdag 25 september, dag een.

Op tijd wakker en op tijd vertrokken, we hebben ruim 300 km voor d boeg en weten dat de tweede held slechts twee baans is. Om 9 uur vertrokken met heerlijk zonnig weer, terug naar Budapest,want je kan niet overal over de Donau ne wilden eigenlijk niet over de autosnelweg, maar toch maar gedaan. hadden we het maar niet gedaan, net de afslag voorbij om via de provinciale weg te gaan en het verkeer stond muurvast, een ernstig ongeluk bleek later, maar wat ons opviel velen die voor ons stonden, ook vrachtwagens, keerden en gingen tegen het verkeer de oprit weer terug op, het slaat gewoon alles. Wij , en ook veel mede lotgenoten bleven staan in de file …afijn, ruim en uur vertraging, het begon goed. Dus toch de rest maar over de autoweg, vanwege de tijd. Achteraf de beste keus, want mensen die daar niet voor kozen hadden een zeer slechte weg en ook veel oponthoud. Voornamelijk de spoorwegovergangen zijn enorme opstakels, ongelijk en grote gaten.
Je kan zien dat men hier veel regen heeft gehad, op het bouwland staan de producten weg te rotten, men kan het land niet op vanwege het vele water wat er staat. Dat kan nog een groot voedsel probleem worden. ( prijsverhoging voor meel en zonnebloemolie ). Na de autoweg door alle kleine dorpjes, hield wel op maar tevens gezellig, in een ervan was een volksfeest aan de gang, waar we even naar zijn gaan kijken, een groot podium waarop volksdansen werden gedaan door kinderen, in de straten hele rijen met party tenten waar men ( de bevolking) goulash met brood en drinken kregen, de soep klaargemaakt in heel grote pannen aan driepoten boven houtvuren, mooi weer en heel gezellig.
Het laatste traject in Hongarije zit er gelukkig op, wat een slechte wegen zijn er daar, slalommen om de grootste gaten te ontwijken, maar dat is wel moeilijk zo vell als dat er zijn.
De grenspassage was eenvoudig, Roemenië is een EU land, geld gewisseld en een tolvignet gekocht, verplicht in Roemenië, allen aan de Roemeense kant de paspoorten gecontroleerd en een blik in de auto geworpen. Inmiddels 25 graden en nog veel Trabantjes en Lada’s op de weg.
Na 320 km terechtgekomen in Lipova, ( dat zoeken we op ) kleine camping met goed sanitair en stroom. Het is maar voor een nacht. Potje jokeren en na de voetbal op Tv ( ADO- Heracles 3-2 !!!!!!!) en staat in het linker rijtje, naar bed.

Zondag 26 september, dag twee.

Bij het opstaan was het bewolkt, het had vannacht wat geregend, we reden de camping al pratend af en hadden een gratis “rondje van de zaak” we ginen even de verkeerde kant op, wel erg mooi maar 14 km teveel. ( heen en terug ). Het begon langzaam te regenen , dus somber en dan ga je er niet overal even uit om wat te bekijken. Wel een hele goede weg hier, met een hele mooie omgeving, dorpjes met heel oude huizen klein en kleurijk, afgewisseld met mooie nieuwbouw en alles vrijstaand. Helaas weinig foto’s met dat weer kunnen maken. Na de middag werd het weer droog, en juist toen was er een vrachtauto gekanteld en de weg versperd, maar werden door politie via een klein dorp omgeleid met veel bekijks van de bewoners, het hele dorp was uitgelopen. Bij een wegrestaurant getankt en meteen gegeten, tweemaal dagmenu, soep en hoofdgerecht met drank, afrekening ong. € 7.00 , daar kan je niet voor koken.
We wilden in Hunedora naar een kasteel toe, we konden het zien liggen maar er niet de weg er naar toe vinden, wat we wel zagen waren nieuwe huizen die ze aan het bouwen waren z.g.n. Roma zigeuners, heel groot en heel kitsch, echt oerlelijk, de daken leken op daken van Chinese tempels maar dan hele slechte kopieën in veel en lelijke kleuren, onbegrijpelijk dat zo iets toegestaan wordt.
In deze plaats had o.a. in de onderdrukte tijd een ( of misschien wel meer) heel erg grote energie centrale gestaan en grote fabrieken, die men nu aan het slopen was, maar met het afval kennelijk nog geen raad wist, super hoge bergen groot en klein puin afgewisseld met nog kolossale beton skeletten. Een treurig gezicht, en zo was ook de stad, verwaarloosd in al zijn gelederen, de huizen, en erger nog de wegen.
Aangekomen op de Camping in Paltinis bij Sibiu, welke eigendom is van een Duitser, die hier een half jaar zit en een half jaar zelf de wereld rondtrekt.
Snel de caravan op zijn plek want er kwam een donkere lucht gevold door een pittige bui en daarna weer een mooie Regenboog.
Morgen blijven we hier en gaan een excursie maken o.l.v. een gids in het nabijgelegen Sibiu.

Maandag 27 september, dag drie.

Vannacht heeft het wat geregend maar later werd het weer helder en stond de maan en heel veel sterren aan de lucht. We werden wakker bij zonsopkomst, de zon kwam net over de bergen van de hoge Tatra heen, een schitterend gezicht. De lucht was weer strak blauw en de temperatuur liep al snel op.
Na het ontbijt gingen we met 6 taxi’s naar Sibiu, hier ongeveer 12 km vandaan en de gids ging mee. Leuke gids een jonge vrouw van oorsprong ( vanuit haar familie ) een Hongaarse maar hier geboren en getogen. Vroeger is dit deel van Roemenië Hongaars gebied geweest en nog al eens hen en weer geschoven, vandaar dat er hier nog veel Hongaren wonen, met een eigen dialect.
Ze sprak goed en zeer duidelijk Duits en leidde ons met opmerkelijk veel plezier de stad rond.
Deze stad is verscheidene keren uitgebreid in vroeger tijden en er werd steeds een nieuwe muur omheen gebouwd, tot een vierde muur aan toe welke er nog voor een zeer groot gedeelte staat. Daar binnen staan veel mooie gebouwen en is ook goed te zien aan deze stijlen dat er regelmatig andere volken overheerst hebben zoals verschillende keren de Turken. En ook de Grieken zijn hier geweest en er leven nu veel Grieks Orthodoxe mensen en er staat sinds 1906 een heel mooi Orthodoxe kerk, die druk in gebruik is.
Tijdens de rondleiding met allen koffie gedronken en in de middag de lunch, een heerlijke maaltijd op z’n Roemeens met soep en als toetje griesmeelpudding met warme kersen, dat was weer even wennen.
Vervolgens nog een uurtje op eigen gelegenheid rondgelopen en Tiny vond zowaar nog een heel leuke Zandloper. ( Clepsidra op z’n Roemeens ).
Om 16.00 uur terug op de camping, hier geen internet en heerlijk in de zon zitten uitrusten voor een pittige rit morgen over tweebaans wegen, dus bijna niet inhalen en we rijden door de hoge Tatra. Zo’n 340 km naar de hoofdstad Boekarest. Met misschien 40 km gemiddeld.
Vanavond weer een heel mooie regenboog maar geen regen.
De avond weer vol sterren en het wordt ’s nachts al fris. Als we weg zijn sluit de camping.

Dinsdag 28 september, dag vier.

Vroeg op een lange reis, zeven uur wat donkere wolken maar in het oosten blauw en daar gingen we heen,wel fris 12 graden. Een andere route genomen dan die in het boek staat, was wat langer maar ( bleek ook achteraf ) veel rustiger en wel smal maar mooie wegen.
De eerste 30 km werd veel aan de weg gewerkt, veel stoppen, mannetjes met een groen/rode pannenkoek om het verkeer te regelen, waarschijnlijk goedkoper dan verkeerslichten. Heel grote stukken die van nieuw asfalt werden voorzien, met machines die in het westen afgeschreven zijn, nog in de kleuren van westerse aannemers.
Daarna kwamen we in de armere delen van Roemenië en waar de mensen, vooral de vrouwen nog in de bonte gekleurde rokken lopen, met mooie shawls echt van die zigeunervrouwen. Kleine dorpen,waar soms de tijd lijkt stil te hebben gestaan, nog velen met paard en wagen, waarop alles wordt vervoerd, mensen, materialen, hooi en hele boomstammen en niet alleen in het dorp maar dat kom je ook plotseling hoog in de bergen in een haarspeldbocht tegen. 2 pk ervoor, zes grote en dikke boomstammen erop en dan 10% bergop, maar niet bij nadenken wat er kan gebeuren, maar een mooi gezicht. Ook de dorpen stralen armoede uit, wel allemaal vrijstaande huisjes maar klein en allemaal in bonte kleuren geverfd.
We rijden dwars door de Karpaten en 10 of 12 haarspeldbochten achter elkaar is gewoon, mooie vergezichten schitterend weer ( 25 gr. ) en een schitterend landschap, we rijden op zo’n 1000 m hoogte en lekker rustig op de weg je kan gewoon af en toe stilstaan om even een foto te schieten. Ook de koeien ( met van die enorme grote hoorns ) en paarden kom je gewoon op de weg tegen grazend aan de kant en gaan niet voor je opzij.
In de buurt van Boekarest wordt het weer erg druk, en vanwege een andere route komen we van de goede kant aangereden en zijn snel op de camping. Een hele dag geworden, gestart om 08.15 en om 16.45 op de plaatst van bestemming, eigenlijk jammer van al dat moois dat aan je voorbij gaat, je zou er veel langer over willen doen, maar dat doen we dan een andere vakantie maar, nu ligt het doel veel verder.
Hier is internet, zwak maar ga het proberen.

Woensdag 29 september dag vijf.

Het internet werkte niet, ook zijn eigen pc niet dus maar weer doorgaan met ons reisverslag.
Vannacht wat regen gehad en de dag zag er wat somber uit, er staat een stads rondrit met bus op het programma o.l.v. en gids.
Om 9.30 stond de bus, een grote touringcar voor 20 personen, gereed en het regende weer wat dus regenjacks mee. Na rijdend een inleiding over de geschiedenis van de stad aangekomen bij een groot openluchtmuseum waar vanuit de diverse provincies uit het land woningen, een kerk, molens enz. gebouwd waren die een indruk gaven van hoe het er vroeger geweest is. Schitterend aangelegd, erg schoon en een zeer goede uitleg erbij, jammer van de regen i.v.m. de foto’s, maar voor ons viel het erg mee.
Vervolgens een grote rit door de stad langs grote en indrukwekkende gebouwen, welke toch wel veel op elkaar lijken en eentonig zijn. De parken die er veel zijn, waar zelfs kleine meren in gelegen zijn hebben opvallend allemaal geasfalteerde brede paden en overal staan banken en erg schoon. Overal in de stad ziet men voornamelijk vrouwen die de straten lopen te vegen en daar tegenover staat het grote aantal zwerfhonden. Er is hier een Arc de Triomph, waar het ook wel het 2e Parijs wordt genoemd. Vervolgens een geweldige lunch in een zeer exclusief restaurant waar bijna alles zilver was, bestek de schalen, borden, peper en zoutstellen, kaarsstandaards en nog veel meer en van alles aan antiek zoals klokken, schilderijen, een bibliotheek, te veel om op te noemen. En het eten voortreffelijk.
Na de lunch naar het gigantisch grote parlementsgebouw waar je heel streng gecontroleerd werd en paspoort verplicht was. Super hoge zalen van meer dan 20 m hoog, gangen belegd met hele brede tapijten van 150 m lang en overal marmer en kroonluchters, de grootste weegt 5 ton en er is in die lamp een gang gemaakt om hem schoon te maken. Het geheel is in opdracht van dictator Chaucescou gebouwd in de jaren 1983 tot 1987 door 20000 man in drie ploegen dienst continue 24 uur per dag. Hij heeft was zelf een perfectionist en heeft er bij voorbeeld twee hele grote trappen van marmer er uit laten breken omdat de treden een halve centimeter te hoog waren om pontificaal af te dalen (gewoon gek naar mijn mening ). De hele bevolking heeft er krom voor gelegen maar wat weer wel in zijn voordeel spreekt, dat nagenoeg alle materialen uit eigen land kwamen. Hij heeft er zelf officieel nooit een voet gezet. Het is een zeer pompeus gebouw maar beskist de moeite waard om te zien en vooral ook te voelen wat dit en de erom heen staande ook vreselijk grote regeringsgebouwen doet voor de bevolking. Het staat er nu en men probeert de kosten van onderhoud wat omlaag te krijgen, door exploitatie maar dat lukt nog niet erg. Er komen in de zomer dagelijks ong. 2000 toeristen binnen en verder in het jaar ong. 5oo per dag. Maar dat is veel te weinig en de bevolking moet er nog steeds veel aan betalen.
Het was een goede trip, we hadden een perfecte gids, het weer viel wat tegen, in augustus nul dagen regen in Roemenie en normaal in september zijn het er twee en de tweede was precies vandaag.
Morgen gaan we weer verder en dan gaan we naar Bulgarije naar Dryanovo. Hopen dat het beter weer is.