1e deel Jordanië

Woensdag 20 oktober, excursie in Jerash

Na de eerste groep om zeven uur uitgezwaaid te hebben, op het gemak ontbeten en om 9 uur klaar voor de bezichtiging van de opgravingen in Jerash. We stonden op het parkeerterrein dus de ingang was vlakbij en de gids stond al daar al te wachten, het was weer een bijzonder goede gids, sprak uitstekend Engels en hield terdege rekening met ons vanwege de warmte, het was al vroeg tegen de dertig graden.
Jerash is een groot complex, dat gedeeltelijk onder zand bewaard is gebleven waarvan ook een deel hier en daar zichtbaar zijn in de stad, zoals delen van de muur die om het geheel heeft gestaan en ongeveer drie kilometer lang was. Ook delen van gebouwen staan nog tussen de huizen, men had er vroeger toen de hedendaagse stad werd gebouwd geen benul van want er is veel verloren gegaan door aardbevingen. Van datgene wat bewaard is heeft men al veel hersteld en is men ook volop bezig, meestal onder leiding en met geld van andere landen, zoals nu een Franse ploeg er bezig was met behulp van Jordaniërs. Het is een groot complex waar goed te zien is in de diverse stijlen, dat er regelmatig andere overheersers zijn geweest, O.a. een Romeinse tempel die in de byzantijnse tijd als kerk in gebruik was en nu kathedraal wordt genoemd. Zo zijn er grote zuilenrijen die de wegen aangaven en een ervan was met heuse trottoirs gemaakt. Het was echt de moeite waard en we hielden het ondanks de warmte de gehele morgen uit. ’s Middags was er nog gelegenheid om een show te voorstelling te gaan bekijken maar het was te warm en we hebben lekker in de schaduw ons vermaakt met een boek. ( 35 gr ). Laat met een paar de stad ingelopen en wat boodschappen gedaan, je moet uiteindelijk ook wel eens eten enz., maar je komt niet ver want iedereen wilt een praatje met je maken, maar gezellig toch. Het brood hier is belachelijk goedkoop en gaat per gewicht, alles door elkaar dus een eenheidsprijs, zo gaat het ook met groenten en fruit, je doet wat in een zak , men kijkt erin en noemt een prijs, sinaasappels halve euro per kilo net als de tomaten en ga zo maar door. Niet vroeg naar bed, het was warm en alle ramen stonden open. De nacht was 23 gr.

Donderdag 21 oktober, dag 27 van Jerash naar Al Azraq

Om negen uur vertrokken. Er zijn hier deze week landelijke verkiezingen voor het parlement en dat is goed te zien. Heel erg veel posters van alle kandidaten zijn overal opgeplakt en bij voorbaat op alle verkeersborden en richtingaanduidingen zodat alles onleesbaar is geworden. Overal zijn grote spandoeken opgehangen, ook heel laag boven de weg zodat ze regelmatig kapot worden gereden ook door onze hoge campers. Wij dus op weg naar de Jordaanse woestijn maar dat had vooral in de stad nogal wat problemen want de borden waren onleesbaar geworden, maar de mensen waren nogal behulpzaam, gelukkig want we hebben het een paar keer moeten vragen. Het verkeer is vooral in de steden chaotisch als je niet toetert hoor je er niet bij en van richting aangeven heeft men nooit gehoord en iedereen zit achter het stuur te bellen. Buiten de stad gaat het al snel over in woestijn en wordt het eenzamer en vooral met de warmte en de kaarsrechte wegen erg saai en vermoeiend, want je moet alert blijven want regelmatig kom je zonder voorteken een grote en soms erg hoge verkeersdrempel tegen en daar moet je echt stapvoets overheen en ze liggen ook in de snelweg. Onderweg in een beschermd natuurgebied geweest waar nog buffels en inheemse vogelsoorten leven, vroeger een groot moeras, maar sinds 1998 pompt men er zoveel water weg voor drinkwater voor Amman en voor bevloeiing van de Jordaan oever, zodat het peil al 1,5 mtr is gedaald en dan te weten dat het water 50 jaar nodig heeft om vanuit de bergen in Syrië ondergronds toe te stromen. Er wordt vanuit de grond ingepompt maar dat houdt de huidige stand niet in evenwicht. Rondom de oase liggen verzilte vlaktes met hoge zoutconcentraties, zodat er elk jaar honderden tonnen zout gewonnen kunnen worden en hier en daar zie je het aan de oppervlakte.
Veel militaire terreinen langs de weg en ook vliegbasis met hele rijen toestellen overal militairen et geweer, gereed om toe te slaan. Ook heel veel vrachtverkeer, erg grote tankwagens met olie vanuit Saoedi-Arabië en ook veel beladen met Japanse auto’s voor eigen gebruik meer ook naar Syrië en Turkije.
Nadat we de caravan hebben neergezet zijn we met een ander stel in de wagen naar een hotel gereden waar een zwembad was en een heerlijke duik genomen.
’s Avonds een gezamenlijke maaltijd, het was weer een fijne dag.

Vrijdag 22 oktober, dag 28, van Al Azraq naar Mount Nebo, de berg van Mozes.

Eerst met z’n allen zingen voor Bert, onze Nederlander die in Duitsland woont en 66 jaar is geworden. Gisteren avond al de ballonnen en slingers gemaakt en voorpret gehad.
We rijden weer door de woestijn, het is al 25 gr. en komen langs twee kastelen ( bezichtigen ) en verder overal omheining van hele grote terreinen en zwaar bewaakt en voorzien van camouflage netten, het lijkt soms wel oorlog.
In Madaba terecht gekomen , door de St George kerk bezocht waar heel mooie mozaïeken zijn ( waar trouwens de stad om bekend staat ) en heerlijk door de stad lopen slenteren met nog een stel. Wat gegeten en naar de parkeerplaats gereden bijna op de top van de berg. We moesten nog enige tijd wachten want er stonden nog teveel toeristen bussen en wij konden er nog niet op, het was er erg druk. Toen alles stond een grote kring gemaakt en de verjaardag van Bert gevierd met bier en wijn enz. en dat in een moslimland, waar alcohol niet of nauwelijks te koop is ( en dan erg duur ) Bert had een grote voorraad meegenomen, hij heeft uiteindelijk ook de grootste camper, erg gezellig geweest.
Vanaf onze plaats hadden we ’s avond in het donker een mooi uitzicht op de verlichtte steden Jericho en Jeruzalem aan de andere kant van de grens, echt iets bijzonders. We stonden er zeer veilig, het was bij een politiepost met de gehele nacht bewaking. ( met automatisch geweer ).

Zaterdag 23 oktober, dag 29, van Nobo naar Petra.

Eerst om 8 uur met een gids van de Toeristen Politie het laatste stukje van de berg Nebo op ( 800 m hoog ) waar Mozes de stenen tafelen kreeg met een schitterend uitzicht over de dode zee waar we later naar toe gaan, de Israëlische steden met ook Bethlehem en aan de andere kant Amman. Alles toch wel erg indrukwekkend, we waren gelukkig de eersten want al gauw kwamen er een heel stel bussen vol toeristen en werd het erg druk. Men was blij dat we vertrokken want er was ruimte nodig om alle bussen te parkeren. Naar Petra ( op de kaart staat Ar Batra ) over de “King’s Highway”, ( koningsweg ).We rijden door de Wadi Muijb, ook wel de Grand Canyon van Jordanië genoemd. Zeer steile wegen met afdalingen van wel 900 meter tot op de bodem van de wadi , rijden op hoogtes tussen de 1650 en de 550 meter, met scherpe bochten en gelukkig heel weinig verkeer. In de omgeving van Al Karak moeten we verscheidene malen de weg vragen want ook hier geen bord meer te lezen en erg veel omleidingen en opbrekingen. Gelukkig zitten we een keer helemaal mis en worden door een automobilist langs binnenwegen en een keer tegen het verkeer in ( ook wij dus ) weer op de goede weg, maar helaas verkeerd begrepen door hem en werden we een stuk door de woestijn gestuurd, uiteindelijk kwam alles goed terecht maar 40 km omgereden en we waren niet de enige. De laatste kwam pas in het donker de camping op, had ook alle wegen van Jordanië gezien zei hij. Wat verkiezingen allemaal te weeg kunnen brengen. We blijven hier vier nachten en er is wifi in de lobby van het hotel waarachter we staan en een zwembad, het is hoog gelegen op 1200 meter en het is een voor ons doen frisse avond geweest, weer even wennen aan 17 graden.
P.S. nu in Aqaba goed internet, dus het vervolg komt gauw en om jullie lekker te maken, nu 20.25 uur en 30 graden, in de korte broek buiten zit ik te schrijven, Doei!!!!!!!!